حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در معرّفی نقباء میفرمایند:
و منهم رضی الله عنهم النقباء و هم إثنا عشر نقیبا فی کل زمان لا یزیدون و لا ینقصون علی عدد بروج الفلک... کل نقیب عالم بخاصیة کل برج و بما أودع الله فی مقامه من الأسرار و التأثیرات و ما یعطی للنزلاء فیه من الکواکب السیارة و الثوابت. فإن للثوابت حرکات ...لا یشعر به فی الحس.
وأعلم أنه قد جعل الله تعالی بأیدی هولاء النقباء علوم الشرایع المنزلة و لهم استخراج خبایا النفوس و غوایلها و معرفة مکرها و خداعها. و اما إبلیس فمکشوف عندهم یعرفون منه ما لا یعرفه من نفسه. و هم من العلم بحیث إذا رآی أحدهم أثر وطأة شخص فی الأرض علم منها وطأة سعید أو شقی.
از جملهی رجال الله نقباء میباشند که در هر زمانی دوازده نفر هستند نه بیشتر و نه کمتر بر عدد برج های فلکی.
هر یک از نقباء به خاصیت بروج و به اسرار و تاثیراتی که خداوند در آنها به ودیعت نهاده علم دارد و همچنین به آنچه که بر سیارات و ثوابتی که در آن بروج واقع میگردند عطا میشود آگاهی دارند. به درستی که (ستاره ها) و ثوابت نیز دارای حرکت میباشند (مانند سیارات) ولی به حس حرکت آنها درک نمیشود.
بدان که خدا به دستان نقباء علوم شرایع را قرار داده است و آنها توانایی استخراج و فهمیدن چیزهای مخفی و پنهان نفوس و همچنین فساد نفوس را دارند و مکر و خدعه نفوس را میشناسند و ابلیس برای آنها مکشوف است و از ابلیس چیزهایی میدانند که خود ابلیس نمیداند.
آنها در مرتبهای از علم قرار دارند که اگر اثر و ردّ پای کسی را در روی زمین ببینند از روی آن میفهمند که آن شخص سعادتمند و سعید است یا شقی.