شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در رسالهی عرشیهی «الوصایا» میفرمایند:
روینا عن علی بن أبی طالب رضی الله عنه أنه قال : أوصانی رسول الله فقال: یا علی أمان لک من الوسواس أن تقرأ «وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَیْنَکَ وَبَیْنَ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَسْتُورًا» إلی قوله «وَلَّوْا عَلَى أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا».
از جناب علی بن أبی طالب علیه السلام روایت شده که پیامبر به ایشان سفارشاتی را فرمودهاند از آن جمله اینکه فرمودهاند: ای علی امان از وسواس خواندن این آیات است.
آیات 45 و 46 سورهی مبارکه ی إسراء است.
آیات:
وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَیْنَکَ وَبَیْنَ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَسْتُورًا ﴿۴۵﴾وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَکِنَّةً أَنْ یَفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِذَا ذَکَرْتَ رَبَّکَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلَى أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا ﴿۴۶﴾
ترجمه:
و چون قرآن بخوانى میان تو و کسانى که به آخرت ایمان ندارند پردهاى پوشیده قرار مىدهیم (۴۵) و بر دلهایشان پوششها مىنهیم تا آن را نفهمند و در گوشهایشان سنگینى [قرار مىدهیم] و چون در قرآن پروردگار خود را به یگانگى یاد کنى با نفرت پشت مىکنند (۴۶)