جناب حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در رساله ی شریفه ی تنبیهات علی علوّ الحقیقه المحمدیه العلیه فرمایند:
۲۹
مهر
جناب شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در کتب شریف «الدر المکنون و الجوهر المصون» که کتاب درسی علوم غریبه ی حوزه های علمیه است می فرمایند: و الامام علی ورث علم الحروف من سیدنا محمد و إلیه أشار بقوله « أنا مدینه العلم و علی بابها فمن اراد العلم فعلیه بالباب »
ترجمه: امام علی به ارث برده اند علم حروف را از آقا و سرورمان محمد صلی الله علیه و آله و به همین مطلب اشاره دارد حدیث پیامبر که فرمود من شهر علمم و علی در آن است و هر که می خواهد وارد شهر علم گردد بر او باد که بسوی در برود.
۲۸
مهر
أوحد الموحدین وارث المحمدی محیی الدین بن عربی در کتاب شریف « الاسرا الی مقام الاسری » که حقایقی عرشی را از زبان پیر و سالک بیان می فرمایند در قسمتی از آن رساله ، به مقام امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام اشاره می فرمایند و حقایقی را در مورد حضرت علی علیه السلام به صورت رمز و اشاره بیان می فرمایند که فهم مراد حضرت شیخ فقط برای راسخین در علم میسر است، لکن معنای ظاهری آن هم برای آنچه که ما به صدد آن هستیم کافی است .
این کتاب شریف هم همراه رساله های دیگر حضرت شیخ و هم به صورت مستقل و هم ترجمه ی آن مستقلا چاپ شده است .
ما در اینجا به ذکر ترجمه ی قسمت مورد نظر آن می پردازیم تا استفاده ی از آن عمومی تر باشد: « سالک گفت: در آستانه ی در قصر از دربان پرسیدم اینجا چه خبر است ؟ گفت: پیمان همسری بسته شد . اجازه گرفتم و وارد شدم . عروسی پوشیده درآمد . گفتم مرحبا به این ازدواج سعادت مند و بشارت باد به عروس و داماد .
وقتی سخنم پایان یافت آوایی شنیدم چون نسیم صبا، اشعاری در وصف عروس که نامش زهرا بود خواند .
به عروس گفتم تو را شناختم، مقام شوهرت را به من بشناسان . فرمود از حقیقتی پرسیدی که درک نمی شود اما من به اندازه ی فهم تو او را معرفی می کنم. هذا أمین الأمناء و جمال الأنبیاء و بعل الزهراء، این امین امانت داران و جمال انبیا و شوهر زهرا است » .
تک تک کلمات رمز است و اشاره به حقایقی دارد لکن در اینجا حضرت شیخ تصریح دارند بر اینکه مقام امیرالمومنین علی علیه السلام قابل درک نیست و این خود برای کسی که دنبال حقیقت است کافی است.
۲۸
مهر
شیخ اکبر محیی الدین بن عربی سلام الله علیه در رساله ی شریفه ی الاسراء الی مقام الاسری که در پست قبلی شرح آن گذشت فرموده است: « سالک گفت: از مسجد وصی پرسیدم. پیری را دیدم به من گفت: قصد کجا داری ؟ گفتم آهنگ مدینه الرسول . گفت: چه می خواهی از شهری که آثار آن کهنه شده و نورش خاموش گشته ؟ گفتم: منظورم خاک نیست، به ماه تابناک و عنصر پاک آن نظر دارم. گفت: آیا سخن رسول خدا را درباره ی آن نشنیده ای که فرمود و علی بابها، علی در آن شهر است، هر که قصد آن شهر را دارد باید قصد در آن را نماید ».
وصی یعنی جانشین که در مورد امیرالمومنین در این فرمایشات بکار رفته است.
۲۸
مهر
جناب حضرت شیخ اکبر محیی المله و الدین بن عربی در رساله ی شریفه ی القدس پس از ذکر مطلبی درباره ی حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند: هذا علی بن ابی طالب باب مدینه علم النبوی و صاحب الاسرار و امامها.[این است مدینه و شهر علوم پیامبر و صاحب اسرار و امام اسرار.]
سپس دو روایت در مورد زهد و عبادت جناب امیرالمومنین از ضرار بن ضنره کندی و نوف بکالی نقل می فرمایند و بعد از آن در ادامه می فرمایند: و مَن مثل علی و هذا مقامه و من یعادله و هذا کلامه؟
یعنی: با این مقام و جایگاهی که او دارد چه کسی مانند علی است و با این کلام چه کسی می تواند با او برابری نماید؟
توجه به این نکته ضروری است در پاسخ افرادی که می گویند ایشان از صحابه ی دیگر هم یاد می کنند که آیا چنین تعبیرات بلندی که در مورد امیرالمومنین دارند در مورد آنها هم دارند؟
۲۶
مهر
أوحد الموحدین حضرت شیخ اکبر سلام الله علیه در کتاب شریف فتوحات مکیه روایت زیر را از پیامبر نقل می فرمایند: لا فتی الا علی.
سپس در مورد دلیل این سخن پیامبر می فرمایند: لأنه الوصی و الولی. یعنی به دلیل اینکه ایشان جانشین و ولی می باشند. واضح است که لفظ وصی صراحت در جانشینی دارد.
۲۶
مهر
جناب حضرت شیخ اکبر أوحدالموحدین محیی الدین بن عربی در کتاب شریف فتوحات مکیه در بحث کتمان اسرار توحید شعری را از حضرت زین العابدین امام علی بن الحسین علیه اسلام نقل می فرمایند:
ایشان می فرمایند: اگر کتمان سر لازم نبود و اسرار توحید برای جمیع مردم قابل درک نبود برای گفتار شخص پسندیده و پاکیزه از دودمان علی بن ابی طالب صلی الله علیه و سلم دیگر معنایی وجود نداشت چرا که ایشان فرموده : یا رب جوهــــــر لو ابوح به لقیل انت ممن یعبد الوثنا و لاستحل رجال مسلمون دمی یرون اقبح ما یاتونه حسنامعنای شعر:چه بسیار از آن علوم جوهریه ی اصلیه را که در من است و اگر به آنها لب بگشایم حتما می گویند من بت پرستم و گروهی از مسلمانان به خاطر این سخنان خون مرا حلال می شمارند و آنها زشت ترین کردار خود را نیک می دانند .
منبع: فتوحات مکیه ج 1 ص 32.
نکته : مجموع این ابیات چهار بیت است که در جلد 7 الغدیر ص 35 و 36 نقل شده است مرحوم فیض کاشانی نیز در مقدمه ی وافی و در کتاب الاصول الاصلیه این ابیات را از آن حضرت نقل کرده حتی جناب غزالی هم در کتاب الاحیاء این ابیات را به حضرت نسبت داده است .دو بیت دیگر عبارت است از : انی لاکتم من علمی جواهره کیلا یری الحق ذو جهل فیفتتنا و قد تقدم فی هذا ابوحسن الی الحسین و اوصی قبله الحسنا
نکته :از این ابیات فهمیده می شود که توحید حقیقی در نظر مردم دقیقا در نقطه ی مقابل آن است و شرک قلمداد می شود . پس اگر موحد حقیقی سخن از توحید حقیقی گوید باید جاهلان توحید او را شرک بدانند و او را کافر و خون او را حلال شمرند و مبارزه با اهل توحید را که زشت ترین کارهاست بهترین کارها بپندارند .
۲۶
مهر
جناب محیی المله و الحق و الدین محمد بن علی بن محمد بن عربی در کتاب مستطاب فتوحات مکیه در فصل سیزده بعد از بحث در مورد خاتم ولایت جریان تشرف خود به محضر عرشی قطب عالم حضرت حجت بن الحسن ارواحنا فداه را بیان می فرماید و تصریح بر امامت ایشان می فرمایند:
« أما ختم الولایه المحمدیه لرجل من العرب اکرمها أصلا و بدعا و هو فی زماننا موجود عرفت به سنه خمس و تسعین مأئه و رأیت العلامه التی قد أخفاه الحق فیه عن عیون عباده و کشفها لی بمدینه فاس حتی رأیت خاتم الولایه منه و هی الولایه الخاصه لا یعلمه کثیر من الناس و قد ابتلاه الله باهل الإنکار علیه فیما تحقق به من الحق فی سرّه »
بر افراد دل آگاه واضح و روشن است که این عبارات دلالت صریح بر تشیع جناب شیخ اکبر دارد مخصوصا آنجا که فرمود و هو موجود فی زماننا چرا که اهل سنت اعتقاد دارند که امام زمان در نزدیکی ظهور به دنیا می آید.
۲۰
مهر