حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در کتاب شریف الدر المکنون و الجوهر المصون فی علم الحروف در مورد امیرالمومنین می‌فرمایند:
الإمام علی ورث علم الحروف من سیدنا رسول الله و إلیه أشار بقوله: أنا مدینة العلم و علی بابها فمن أراد العلم فعلیه بالباب. و قد ورث علم الأولین و الآخرین و ما رأیت فیما إجتمعت بهم أعلم منه.
امام علی علیه السلام علم حروف را از سرورمان رسول الله صلّی الله علیه و آله به ارث برد و به همین مطلب اشاره دارد فرمایش رسول خدا که: من شهر علم هستم و علی علیه السلام دَرِ آن و هر کسی که اراده به دست آوردن علم را دارد بر او لازم است که به سوی باب علم که علی علیه السلام است برود. و علی علیه السلام علم اولین و آخرین را به ارث برده و دارا است و من در بین افرادی که دیده‌ام أعلم از علی علیه السلام نیافته‌ام.
در این فرمایشات گواه کافی بر تشیع حضرت شیخ اکیر سیدی محیی الدین وجود دارد. آیا ممکن است انسانی همانند حضرت شیخ که در آن رتبه‌ی علمی قرار دارد شخصی را اعلم بداند و وارث علم اولین و آخرین بخواند و معتقد باشد که هر کس هر علمی را می‌خواهد باید به سراغ امیرالمومنین علی علیه السلام برود (توجه شود به ال علم در روایت منقوله) ولی خود به سراغ کس دیگری برود؟؟؟
۱۷
آذر
نام: محمد
محمد بن علی بن محمد بن احمد بن عبدالله حاتمی از فرزندان حاتم برادر عدی بن حاتم
ولادت: شب دوشنبه 17 رمضان 560 هجری قمری 28 ژوئیه 1165
محل تولد: شهر مرسیه از بلاد اندلس
کنیه: حضرت شیخ کنیه خود را در کتاب فتوحات ابوعبدالله ذکر می‌فرمایند: فعندما دخلت علیه قال لی یا اباعبدالله. فتوحات ج 1 ص 186
القاب :
سیدی محیی الدین را القاب بسیار است که به برخی از آنها اشاره می‌شود.
از بین این القاب، لقب بسیار با شکوه الشیخ الاکبر است که به حق شایسته ایشان است.
۱۷
آذر
حضرت شیخ اکبر در رساله‌ی لا یعول علیه می‌فرمایند:
«من صحبک لما یستفیده منک لا تعول علیه. فإنه ینقضی بتحصیل ما یرجوه منک و ربما کفر تلک النعمة إذا أراد الفراق . فکن منه علی حذر. من صحبک فی الله فعول علیه و علامته النصیحة إیاک و اعترافه بالحق عند البیان إن غلط»
کسی که برای استفاده از تو با تو همراه و مصاحب گردیده بر او اعتماد و تکیه‌ای نیست. همانا این مصاحبت و همراهی با بدست آوردن آنچه که امید داشته از تو تحصیل نماید تمام می‌گردد و چه بسا زمانی که می‌خواهد از تو جدا گردد نسبت به تو کفران نعمت و ناسپاسی نماید. پس از چنین شخصی برحذر باش.
[اما] کسی که برای خدا و در راه خدا با تو همراه و مصاحب گشته بر او اعتماد و تکیه نما و علامت چنین شخصی این است که برای تو خیرخواهی و نصیحت می‌کند و اگر در هنگام بیان اشتباهی نمود اعتراف به حق می‌نماید.
۱۷
آذر
جناب حضرت شیخ اکبر در رساله‌ی نوریه‌ی وصایا می‌فرمایند:
فاعلم أنک إذا وفّقت لعمل الخیر فهو بشری من الله أنک من السعداء فإنه لا یضیع أجر من أصلح عملا
بدان هنگامی که تو موفق به انجام کار خیری می‌شوی این بشارتی است از جانب خدا که تو از سعداء و نیک بختان هستی. بدرستی که خداوند اجر کسی که عمل نیکویی انجام دهد ضایع و نابود نمی‌کند.
۱۷
آذر
حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در رساله‌ی شریفه‌ی وصایا می‌فرمایند:
لا تخیب من جاء یسترفدک مما فضلک الله علیه به من الرزق و لو بشق تمرة کسی که نزد تو آمده و از رزقی که خداوند به تو بخشیده و به واسطه‌ی آن به تو برتری داده یاری و کمک خواست را ناامید مگردان و لو به اینکه نیمی خرما به او بدهی.
۱۷
آذر
دانلود کتاب بسیار عرشی و مهم الاسرا الی مقام الاسری
برگرفته از ebnearabi.blog.ir
برگرفته از ebnearabi.blog.ir
کتاب الاسرا الی مقام الاسری، کتابی بسیار عرشی و مهم از حضرت شیخ اکبر محی الدین ابن عربی است که برای دانلود آماده شده است.
دریافت کتاب الاسرا الی مقام الاسری
یکی از رساله ها و کتاب های جناب حضرت شیخ اکبر محیی المله و الدین و الحق بن عربی رساله‌ی نوریه‌ای به نام «لا یعول علیه» می‌باشد. جناب حضرت ایشان در این رساله‌ی عرشیه که موجز و کوتاه است، جملاتی کوتاه لکن بسیار راه گشا در مسیر انسانیت و سیر الی الله و رسیدن به کمال بیان فرموده‌اند که الحق کمک فراوانی به سالک الی الله دارد.
البته ناگفته نماند که جمیع رساله‌های حضرت شیخ سلام الله علیه از این امتیاز برخوردار هستند که حرف نهایی در توحید و معرفت پروردگار عالم را فرموده و کمکی بس عظیم به سالک الی الله دارد.«لا یعول علیه» به معنی "نمی شود به آن اعتماد و تکیه کرد" می‌باشد. حضرت شیخ در این کتاب به چیزهایی که در راه سیر الی الله می‌توان تکیه نمود و به چیزهایی که نمی‌توان تکیه نمود اشاره فرموده‌اند و جملات این کتاب با (لا یعول علیه) یا (یعول علیه )تمام می‌شود. قسمتی از این جملات در مورد حالات سالک الی الله است که به چه حالاتی می‌توان تکیه نمود و یا نمی‌توان نظر کرد.
۱۶
آذر
جناب اوحد الموحدین شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی سلام الله علیه رساله‌ی شریفی را به نام «الکنه فیما لا بد للمرید» تالیف فرموده‌اند که بحق بسیار راه گشا برای سالکین کوی دوست می‌باشد.
نام کتاب الکنه فیما لا بد للمرید است. کنه به معنی نهایت هر چیز است. فیما لا بد للمرید نیز به معنی: پیرامون چیزهایی است که مرید و سالک از آنها ناگزیر است.از نام شریف کتاب می‌توان به اهمیت فوق العاده آن پی برد. حضرت شیخ در این کتاب چیزهایی را که طالب کمال را چاره ای جز بکار بستن آنها برای وصول به حق ندارد بیان فرموده‌اند.
۱۶
آذر
کتاب الوصایا از کتب عرشی حضرت شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی است، در این کتاب حضرت شیخ فرمایشات و دستورات و نکات نابی از قلب مبارک خود که عرش الرحمن است تحت عنوان وصیت به فرشیان بارانده اند.
