جناب استاد سید جلال الدین آشتیانی در مورد آثار حضرت شیخ اکبر می‌نویسد: برخی از تحقیقات ابن عربی به قدری عمیق و با جبروت است که از ناحیه‌ی فکر به دست نمی‌آید.
شرح مقدمه‌ی قیصری ص ۳۱۸
۱۸
آذر
جناب حضرت شیخ اکبر در باب 376 فتوحات مکیه می‌فرمایند:
البسملة من القرآن بلاشک عند العلماء بالله و تکرارها فی السور کتکرار مایکرر فی القرآن من سایر الکلمات.
بسم الله الرحمن الرحیم در اول سوره های قرآن کریم بدون شک جزء قرآن کریم می‌باشد (نه اینکه برای تبرک در ابتدای هر سوره قرار داده باشند). و حکم تکرارش در هر سوره ای همانند تکرار سایر کلمات در قرآن کریم است.
۱۸
آذر
حضرت شیخ اکبر سیّدی محیی الدین بن عربی می‌فرمایند:
کل شهوة غیر شهوة الحب لا یعول علیه
هر شهوت و خواستی غیر از شهوت حب قابل اعتماد و تکیه نمی‌باشد.
۱۷
آذر
حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در باب ششم فتوحات مکیّه در مورد امیرالمومنین علی علیه السلام می‌فرمایند:
أقرب الناس إلیه (رسول الله) علی بن أبی طالب امام العالم و سر الأنبیاء أجمعین.
نزدیکترین افراد به رسول خدا علی بن ابی طالب است که امام عالم و سر تمام انبیاء می‌باشد.
شاید بتوان گفت که این جمله بالاترین مدحی است که از امیرالمومنین شده است. حضرت شیخ چنین تعبیری را برای احدی به کار نبرده‌اند.
إِنَّ فی ذلِکَ لَذِکْری لِمَنْ کانَ لَهُ قَلْبٌ
۱۷
آذر
حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در کتاب شریف الدر المکنون و الجوهر المصون فی علم الحروف در مورد امیرالمومنین می‌فرمایند:
الإمام علی ورث علم الحروف من سیدنا رسول الله و إلیه أشار بقوله: أنا مدینة العلم و علی بابها فمن أراد العلم فعلیه بالباب. و قد ورث علم الأولین و الآخرین و ما رأیت فیما إجتمعت بهم أعلم منه.
امام علی علیه السلام علم حروف را از سرورمان رسول الله صلّی الله علیه و آله به ارث برد و به همین مطلب اشاره دارد فرمایش رسول خدا که: من شهر علم هستم و علی علیه السلام دَرِ آن و هر کسی که اراده به دست آوردن علم را دارد بر او لازم است که به سوی باب علم که علی علیه السلام است برود. و علی علیه السلام علم اولین و آخرین را به ارث برده و دارا است و من در بین افرادی که دیده‌ام أعلم از علی علیه السلام نیافته‌ام.
در این فرمایشات گواه کافی بر تشیع حضرت شیخ اکیر سیدی محیی الدین وجود دارد. آیا ممکن است انسانی همانند حضرت شیخ که در آن رتبه‌ی علمی قرار دارد شخصی را اعلم بداند و وارث علم اولین و آخرین بخواند و معتقد باشد که هر کس هر علمی را می‌خواهد باید به سراغ امیرالمومنین علی علیه السلام برود (توجه شود به ال علم در روایت منقوله) ولی خود به سراغ کس دیگری برود؟؟؟
۱۷
آذر
نام: محمد
محمد بن علی بن محمد بن احمد بن عبدالله حاتمی از فرزندان حاتم برادر عدی بن حاتم
ولادت: شب دوشنبه 17 رمضان 560 هجری قمری 28 ژوئیه 1165
محل تولد: شهر مرسیه از بلاد اندلس
کنیه: حضرت شیخ کنیه خود را در کتاب فتوحات ابوعبدالله ذکر می‌فرمایند: فعندما دخلت علیه قال لی یا اباعبدالله. فتوحات ج 1 ص 186
القاب :
سیدی محیی الدین را القاب بسیار است که به برخی از آنها اشاره می‌شود.
از بین این القاب، لقب بسیار با شکوه الشیخ الاکبر است که به حق شایسته ایشان است.
۱۷
آذر
حضرت شیخ اکبر در رساله‌ی لا یعول علیه می‌فرمایند:
«من صحبک لما یستفیده منک لا تعول علیه. فإنه ینقضی بتحصیل ما یرجوه منک و ربما کفر تلک النعمة إذا أراد الفراق . فکن منه علی حذر. من صحبک فی الله فعول علیه و علامته النصیحة إیاک و اعترافه بالحق عند البیان إن غلط»
کسی که برای استفاده از تو با تو همراه و مصاحب گردیده بر او اعتماد و تکیه‌ای نیست. همانا این مصاحبت و همراهی با بدست آوردن آنچه که امید داشته از تو تحصیل نماید تمام می‌گردد و چه بسا زمانی که می‌خواهد از تو جدا گردد نسبت به تو کفران نعمت و ناسپاسی نماید. پس از چنین شخصی برحذر باش.
[اما] کسی که برای خدا و در راه خدا با تو همراه و مصاحب گشته بر او اعتماد و تکیه نما و علامت چنین شخصی این است که برای تو خیرخواهی و نصیحت می‌کند و اگر در هنگام بیان اشتباهی نمود اعتراف به حق می‌نماید.
۱۷
آذر
جناب حضرت شیخ اکبر در رساله‌ی نوریه‌ی وصایا می‌فرمایند:
فاعلم أنک إذا وفّقت لعمل الخیر فهو بشری من الله أنک من السعداء فإنه لا یضیع أجر من أصلح عملا
بدان هنگامی که تو موفق به انجام کار خیری می‌شوی این بشارتی است از جانب خدا که تو از سعداء و نیک بختان هستی. بدرستی که خداوند اجر کسی که عمل نیکویی انجام دهد ضایع و نابود نمی‌کند.
۱۷
آذر
حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در رساله‌ی شریفه‌ی وصایا می‌فرمایند:
لا تخیب من جاء یسترفدک مما فضلک الله علیه به من الرزق و لو بشق تمرة کسی که نزد تو آمده و از رزقی که خداوند به تو بخشیده و به واسطه‌ی آن به تو برتری داده یاری و کمک خواست را ناامید مگردان و لو به اینکه نیمی خرما به او بدهی.
۱۷
آذر