محدث نوری در کتاب نجم الثاقب نسبت های ناروا و خلاف واقعی را به حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی می دهد که خلاف بودن این نسبت های را در زیر بوسیله نقل قول ایشان و اصل کلام شیخ اکبر به وضوح می توان دید .
این محدث گوید :
« بن عربی مالکی با آن همه نصب و عداوتی که با امامیه دارد حتی در مسامره ی خود می گوید : رجبیون جمعی از اهل ریاضتند در ماه رجب که اکثر کشف ایشان این است که رافضیان را به صورت خوک می بینند.» [نجم الثاقب طبع سنگی باب هفتم ص 128 و 129]
اصل کلام حضرت شیخ اکبر سلام الله علیه در کتاب شریف مسامرات و محاضرات این است : « ما در ماه رجب به یک مرد از آنها ( یعنی آنهایی که در این ماه از حرکت می افتند ) که در خانه اش مقید و محبوس شده بود و آن حالت او را در خانه اش محبوس و زندانی نموده بود برخورد کردیم . و او فروشنده ی هویج و سبزیجات عمومی بود . مطلبی میان ما و او واقع نشد مگر آنکه من از حال او پرسش نمودم او به من از کیفیت حالش خبر داد به همانگونه ای که من علم داشتم و آن مرد خبر می داد مرا از عجایبی .
من از وی پرسیدم : آیا از آن مشاهدات اینک برای تو علامتی درباره  ی چیزی باقی مانده است ؟
گفت: آری برای من از جانب خدا نشانه ای است درباره ی رافضیان به خصوص که من آنها را به صورت سگ می بینم و ابدا از من پنهان نمی باشند.»
اولا: اینکه مراد از رافضی در این کلام خوارج هستند نه شیعه ی امامیه که این مطلب از عبارات ماقبل استفداه می شود .
ثانیا: ایشان می فرماید من با یک نفر از آنها ملاقات کردم که این کشف را داشت و این مطلب را تصدیق هم نمی فرمایند . 

خواننده ی گرامی با مطالعه ی دو عبارت به راحتی به عدم رعایت تقوا در نقل عبارت پی می برد و جای هیچ سخنی نیست .