هفدهم ماه مبارک رمضان سالروز تجلی روح ملکوتی شیخ اکبر در کالبد جسمانی و تنزل حقیقت قدسیه حضرتش در عالم ماده
شیخ اکبر محیی الدین بن عربی سلام الله علیه در هفدهم ماه مبارک رمضان سال 560 هجری شمسی برابر با 28 ژوئیه سال 1165 میلادی در خانواده ی زهد و تقوی و جاه و جلال در بلده ی مقدسه ی مرسیه از بلاد اندلس پای به عالم خاکیان گذارد تا اسیران عالم خاک را با خود به افلاک برد .
همو که خداوند به ایشان فرمود بندگانم را نصیحت نمای .
همو که پیامبر ختمی مرتبت به قلب مطهرش فصوص الحکم را برای راهنمایی عباد القاء فرمود .
همو که به فرموده ی خودش در خطبه ی فتوحات جوامع الکلم به حضرتش داده شد .
همو که مقام منیع ختم اولیاء به ایشان تفضل گردید و پیامبران الهی برای تبریک به او آمدند .
همو که اولین استادش به فرموده ی حضرتش حضرت عیسی روح خداست.
همو که صاحب فتوحات است و زبان مطهرش ترجمان اشواق .
همو که وجودش در مکنون است و روحش بحر محیط.
همو که معلم توحید است و بالاخره همو که شیخ اکبر است .
ای برون از وهم و قال و قیل من
خاک بر فرق من و تمثیل من
خداوند را به پاس اهدای این ولی بزرگش به ما سپاسگذاریم .
مرسوم است که برای سالروز ولادت هدیه ای را در نظر می گیرند اما ما چه هدیه ای می توانیم برای این وجود ذی جود بدهیم ؟
آن کو دلش را برده ای جان هم غلامت می کند
مه پاسبانی هر شبی برگرد بامت می کند
سوره هایی از قرآن را به محضر اخضرش تقدیم می نماییم و از حضرتش که از فرزندان حاتم طایی ذی جود است درخواست فهم حقایق قرآن را نموده و از درگاهش استدعای نمی از دریای معارفش و نظر رحمتی می نماییم .
آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا شود که گوشه ی چشمی به ما کنند