پرهیز از خیانت و ظلم

حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در رساله‌ی شریفه‌ی وصایا می‌فرمایند:

إیاک أن تخون من خانک و لاتعتد علی من اعتدی علیک فإن ذلک أفضل لک عند الله 

بپرهیز از اینکه به کسی که به تو خیانت نموده خیانت نمایی و بر کسی که به تو ظلم نموده ظلم نکن این برای تو در پیشگاه خدا بهتر است.

اولین عالم به علم جفر

حضرت شیخ اکبر سیدی محیی الدین بن عربی در رساله‌ی شریفه الدر‌المکنون می‌فرمایند:

«فاعلم ان الجفر هو التکسیر الکبیر الذی لیس فوقه شیء و لم یهتد إلی وضعه من لدن آدم إلی الإسلام غیر الإمام علی کرّم الله وجهه کل ببرکة خیر الأنام و مصباح الظلام علیه أفضل الصلاة و أتم السلام»

بدانکه جفر همان تکسیر کبیر است که بالاتر از آن جیزی نمی‌باشد و از زمان آدم تا اسلام کسی به آن راه نداشته مگر امام علی کرّم الله وجهه.

همه‌ی اینها به برکت بهترین خلق و چراغ تاریکی‌ها علی علیه السلام است که برترین درودها و بالاترین سلام‌ها بر او باد.

ایمان غیر صحیح

حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در رساله‌ی شریفه‌ی «لا یعول علیه» می‌فرمایند:

«کل ایمان بحکم مشروع تجد فی نفسک ترجیح خلافه لایعول علیه»

بر ایمان به حکمی که در دین است در حالی که در درونت خلاف آن حکم را بهتر می‌دانی اعتماد و تکیه‌ای نمی‌باشد.

وارادت بر قلب سالک

شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی  در رساله‌ی عرشیه‌ی «لا یعول علیه» می‌فرمایند: 

الوارد عند انحراف المزاج لا یعول علیه و إن کان صحیحا فإن الصحة فیه أمر عارضی نادر.

بر آنچه که در زمان انحراف مزاج وارد بر قلب سالک می‌شود و مشاهده می‌نماید اعتماد و تکیه‌ای نیست اگر چه که (در مواردی نیز) صحیح باشد، چرا که صحت واردات در چنین حالتی عارضی و نادر است.

صمت غیر صحیح

شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی  در رساله‌ی عرشیه‌ی «لا یعول علیه» می‌فرمایند: 

من صمت بلسانه و تکلم بالإشارة، فصمته لا یعول علیه .

هر کس که زبان خود را از کلام حفظ نموده و صمت داشته باشد ولی با اشاره کردن صحبت نماید، بر صمت چنین شخصی اعتمادی نیست و قابل تکیه نمی‌باشد.

وصیت فردی صالح

شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی در رساله‌ی نوریه‌ی «الوصایا» سفارشی را از فردی صالح ذکر می‌فرمایند:

وصیة من رجل صالح: آثروا الله علی جمیع الأشیاء و استعملوا الصدق فیما بینکم و بینه و أحبوه بکل قلوبکم و الزموا بابه و اشتغلوا به و توسدوا الموت إذا نمتم و اجعلوه نصب أعینکم إذا قمتم.

خدا را بر همه‌ی چیزها ترجیح دهید و برگزینید و صدق و راستی را بین خود و خدایتان بکار برید و خدا را با همه‌ی قلبتان دوست بدارید و مقیم درگاه او باشید و مشغول او باشید و مرگ را بالش خود نمایید هنگامی که می‌خوابید و زمانی که از خواب بیدار می‌شوید مرگ را همانند تابلویی در برابر دیدگانتان قرار دهید.

تاثیر گناه

شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی می‌فرمایند:

ألا و ان الذنب یزید الکفر

آگاه باش: به درستی که گناه بر کفر انسان می‌افزاید.

یاد خدا در همه احوال

حضرت شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی وصیة إلهیة  (سفارشی از خدا) را در کتاب شریف وصایا ذکر می‌فرمایند:

وصیة إلهیة بذکر الله علی کل حال . قال موسی علیه السلام: أی رب أ بعید أنت فأنادیک أم قریب فأناجیک؟ فقال الله تعالی له: أنا جلیس من ذکرنی و من ذکرنی فأنا معه.

قال: فأی عمل أحب إلیک یا رب؟

قال: تکثر ذکری علی کل حال.

خداوند ما را به یاد خودش در هر حالی توصیه نموده است. حضرت موسی علیه السلام به خداوند عرضه داشت: خدایا آیا تو دوری تا تو را به آواز بلند بخوانم یا نزدیکی که با تو آهسته سخن بگویم؟

خداوند به او فرمود :

من همنشین کسی ام که مرا یاد نماید و هر کس مرا یاد کند و به یاد من باشد من با او هستم .

حضرت موسی گفت : پروردگارا کدام عمل نزد تو محبوب تر است؟

خداوند فرمود: یاد من را در هر حالی زیاد کن.

وصایا ص 228

دعاء در حال سجده

حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی می‌فرمایند:

علیک بکثرة الدعاء فی حال السجود فإنک فی أقرب قربة إلی الله لما ثبت من قوله : «أقرب ما یکون العبد من ربه و هو ساجد». فأکثروا الدعاء و لا قرب أقرب من قرب السجود و لا دعاء إلا فی قرب من الله. فإذا دعوت فی السجود فادع فی دوام الحال الذی أوجب لک القرب المطلوب من الله. فإنک تعلم أنه قریب من خلقه و هو معهم أینما کانوا و المطلوب أن یکون العبد قریبا من الله.

بر تو باد که زیاد در حالت سجده دعا کنی. به درستی که تو در حالت سجده در  نزدیکترین حالات به خداوند می‌باشی چرا که رسول خدا فرمود: «نزدیکترین حالات بنده به خدای، حالت سجده می باشد».

پس زیاد دعا نمایید و هیچ نزدیکی از نزدیکی سجده نیست و هیچ دعایی مانند دعا کردن برای نزدیک‌تر شدن به خدا نیست.

زمانی که در حال سجده دعا می‌نمایی برای دوام حالی که برای تو قرب و نزدیکی مطلوب به خدا را می‌آورد دعا نما. همانا تو می‌دانی که خداوند به خلق خود نزدیک است و در هر جایی با آنهاست و مطلوب آن است که بنده نیز به خدا نزدیک باشد. (و همواره با او باشد).

بازداشتن کودک از کار در شب

شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی  در رساله‌ی عرشیه‌ی «‌الوصایا‌» می‌فرمایند:

إذا کان لک ولد صغیر و جاءت فحمة العشاء فأمسکه عن التصرف فإن الشیاطین منتشرة حینئذ فلا تأمن علیه أن یصیبه لمم. فإن الشارع قد أمر بذلک.

 اگر بچه‌ی کوچکی داری در زمانی که تاریکی شب فرا می‌رسد او را از تصرف و دست زدن به کاری باز دار؛ چرا که در این زمان شیاطین پراکنده و منتشر هستند و از اینکه فرزندت را دیوانه نمایند در امان نمی‌باشی. شارع و دین نیز به این مطلب امر نموده و دستور داده است.